کابل هوایی چند سیم
کابل هوایی به کابل‌هایی گفته می‌شود که در دکل‌ها و تیرهای خطوط انتقال و در بالای سطح زمین استفاده می‌گردند و از آنجایی که در این کابل‌ها بیشتر از هوا به عنوان عایق استفاده می‌شود از دیگر کابل‌ها کم هزینه تر و رایج تر می‌باشند.
عمدتا آلیاژ مورد استفاده در کابل هوایی از جنس آلومینیوم بوده البته از کابل‌های مسی نیز در برخی خطوط انتقال ولتاژ متوسط و ولتاژ پایین و همینطور محل اتصال به مصرف‌کننده استفاده می‌شود.
کابل خودنگهدار
کابل خودنگهدار (Service Drop Cables) دارای مزایای خوبی است و در چند سال گذشته به شدت مورد استقبال قرار گرفته است. کابل خودنگهدار برای اولین بار در سال ۱۹۵۵ در کشور فرانسه برای جایگزینی در شبکه‌های فشار ضعیف با هادی سیمی مورد استفاده قرار گرفتند و به دلیل مزایای متعدد جایگاه کاربری مناسبی یافتند.
تفاوت کابل هوایی چند سیمه با کابل خودنگهدار
کابل هوایی چند سیم
ساختار: کابل هوایی چند سیم از چندین سیم مجزا تشکیل شده‌اند که هر کدام به طور جداگانه روی تیرهای برق نصب می‌شوند. این سیم‌ها به خودی خود عایق‌بندی نشده‌اند، بنابراین نیاز به جداکننده‌های فیزیکی دارند تا از تماس مستقیم و ایجاد اتصال کوتاه جلوگیری شود. این سیم‌ها معمولاً از جنس آلومینیوم یا ترکیبی از آلومینیوم و فولاد ساخته می‌شوند که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند.
نصب و نگهداری: نصب و نگهداری کابل هوایی چند سیم پیچیده‌تر است. هر سیم باید به طور جداگانه به تیرها متصل شود و فاصله بین آنها باید با دقت زیادی تنظیم شود تا از هر گونه تداخل و خطر احتمالی جلوگیری شود. به دلیل نیاز به تجهیزات و ابزارهای بیشتری برای نصب صحیح و اطمینان از فاصله مناسب بین سیم‌ها، هزینه نصب این کابل‌ها بالاتر است. همچنین، نصب این کابل‌ها زمان‌برتر بوده و نیاز به نیروهای متخصص دارد.
مقاومت در برابر شرایط جوی: این کابل‌ها به دلیل نداشتن عایق‌بندی کامل، در برابر شرایط جوی و عوامل محیطی مانند باد، برف و باران آسیب‌پذیرتر هستند. باد شدید می‌تواند باعث لرزش و حرکت سیم‌ها شود که ممکن است منجر به برخورد آنها با یکدیگر و ایجاد اتصال کوتاه شود. همچنین، برف و یخ‌زدگی می‌تواند باعث سنگینی بیش از حد سیم‌ها و حتی شکستگی آنها شود.
کابل خودنگهدار
ساختار: کابل‌های خودنگهدار از چندین سیم عایق‌بندی شده تشکیل شده‌اند که به صورت یکپارچه در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند. این کابل‌ها به یکدیگر متصل هستند و یک کابل واحد را تشکیل می‌دهند که به یک سیستم خودنگهدار مجهز است. این سیم‌ها به طور کامل عایق‌بندی شده‌اند و نیازی به جداکننده‌های فیزیکی ندارند. عایق‌بندی مناسب این کابل‌ها باعث می‌شود که در برابر شرایط جوی مقاوم‌تر باشند.
نصب و نگهداری: نصب این کابل‌ها ساده‌تر و سریع‌تر است زیرا نیاز به تیرهای کمتر و تجهیزات نصب ساده‌تری دارند. سیستم خودنگهدار این کابل‌ها باعث می‌شود که نصب آنها به راحتی انجام شود و نیاز به نیروهای متخصص کمتری داشته باشد. هزینه نصب پایین‌تر است و نیاز به نگهداری کمتری نسبت به کابل‌های چند سیمه دارد. این امر باعث می‌شود که کابل‌های خودنگهدار از لحاظ اقتصادی مقرون‌به‌صرفه‌تر باشند.
مقاومت در برابر شرایط جوی: کابل‌های خودنگهدار به دلیل داشتن عایق‌بندی مناسب، مقاومت بیشتری در برابر شرایط جوی نامساعد دارند و کمتر در معرض آسیب‌های محیطی قرار می‌گیرند. این کابل‌ها در برابر باد شدید، برف و یخ‌زدگی مقاوم‌تر هستند و عایق‌بندی مناسب آنها باعث می‌شود که احتمال بروز اتصال کوتاه و خرابی کاهش یابد. به علاوه، این کابل‌ها به دلیل عایق‌بندی، از تداخلات الکترومغناطیسی و نویزهای محیطی نیز کمتر تاثیر می‌پذیرند.
نتیجه‌گیری
در مجموع، کابل‌های خودنگهدار به دلیل داشتن ساختار عایق‌بندی شده، نصب و نگهداری ساده‌تر و مقاومت بیشتر در برابر شرایط جوی، گزینه‌ای مناسب‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر برای بسیاری از کاربردهای انتقال برق در خطوط هوایی محسوب می‌شوند. این کابل‌ها به ویژه در مناطق با شرایط جوی نامساعد و محیط‌های پرتنش از لحاظ الکتریکی، عملکرد بهتری دارند.