انواع مواد شیلنگ لاستیکی و ویژگیهای آنها
در ادامه، مواد رایج مورد استفاده در ساخت شیلنگهای لاستیکی به همراه مزایا، معایب و کاربردهایشان بررسی میشوند:
1– لاستیک طبیعی (NR)
لاستیک طبیعی یکی از قدیمیترین و پرکاربردترین مواد برای ساخت شیلنگ است که به دلیل انعطافپذیری بالا و هزینه مقرونبهصرفه در بسیاری از کاربردهای عمومی استفاده میشود. لاستیک طبیعی از شیره درخت کائوچو به دست میآید و به دلیل خواص طبیعی خود، گزینهای عالی برای کاربردهای سبک است. این ماده برای پروژههای کمهزینه که در آنها سیالات غیرخورنده و شرایط محیطی ملایم وجود دارد، بسیار مناسب است. با این حال، برای افزایش طول عمر، باید از قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا مواد شیمیایی قوی جلوگیری شود.
مزایا:
انعطافپذیری خوب: مناسب برای کاربردهایی که نیاز به خم شدن شیلنگ دارند.
مقاومت در برابر سایش: ایدهآل برای محیطهایی با اصطکاک متوسط.
هزینه پایین: نسبت به سایر مواد، اقتصادیتر است.
معایب:
مقاومت شیمیایی ضعیف: در برابر مواد شیمیایی قوی مانند اسیدها و قلیاها آسیبپذیر است.
محدودیت دمایی: در دماهای بسیار بالا یا پایین عملکرد ضعیفی دارد.
حساسیت به ازن و UV: در محیطهای باز و در معرض نور خورشید بهسرعت تخریب میشود.
2- لاستیک مصنوعی EPDM (اتیلن پروپیلن دیان مونومر)
EPDM به دلیل مقاومت عالی در برابر دما و شرایط جوی، یکی از محبوبترین مواد برای شیلنگهای لاستیکی در صنایع تخصصی است. لاستیک مصنوعی EPDM به دلیل مقاومت در برابر اکسیداسیون و تغییرات جوی، برای کاربردهای خارجی ایدهآل است. این ماده در سیستمهای گرمایشی و سرمایشی که نیاز به تحمل دمای بالا و رطوبت دارند، عملکرد بینظیری دارد. همچنین، به دلیل دوام بالا، هزینههای نگهداری و تعویض را کاهش میدهد.
مزایا:
مقاومت دمایی بالا: تحمل دماهای بالا (تا 150 درجه سانتیگراد) و پایین.
مقاومت در برابر آب و هوا: در برابر ازن، اشعه UV و رطوبت مقاوم است.
دوام بالا: طول عمر طولانی در شرایط سخت.
معایب:
هزینه بالاتر: نسبت به لاستیک طبیعی گرانتر است.
مقاومت محدود در برابر روغن: برای سیالات روغنی مناسب نیست.