اتصالات فلنج

اتصالات فلنج، اتصالاتی هستند که برای اتصال لوله‌ها، شیرها، یا سایر اجزای سیستم‌های لوله‌کشی به یکدیگر به کار می‌روند. این اتصالات شامل یک فلنج یا حلقه دایره‌ای با یک لبه مسطح یا برآمده است که به سطح انتهای لوله یا شیر متصل می‌شود.

این اتصالات با استفاده از پیچ‌ها یا برش‌ها به سطح صاف یکدیگر متصل می‌شوند، ایجاد یک اتصال محکم و استحکام بین اجزای مختلف سیستم را فراهم می‌کنند.

اتصالات فلنج

معمولاً در سیستم‌های لوله‌کشی صنعتی برای اتصال لوله‌ها به یکدیگر یا به سایر اجزا مورد استفاده قرار می‌گیرند و در مواردی که نیاز به انجام تعمیرات یا تعویض سریع داریم، بسیار مفید هستند.

فلنج

به عنوان رینگ هم ترجمه می‌شود و به معنای ساختارهای قرینه دیسک مانندی است که برای اتصال لوله‌ها، ظروف یا قطعات مکانیکی شفت ثابت، معمولاً با استفاده از پیچ و مهره و سازه‌های رزوه‌ای برای ثبات به کار می‌رود.

فلنج ها:

قطعات دیسکی شکلی هستند که بیشتر در لوله کشی رایج هستند و فلنج ها به صورت جفت استفاده می شوند. در لوله کشی، فلنج ها عمدتاً برای اتصال لوله ها استفاده می شوند.

در خطوط لوله ای که نیاز به اتصال دارند انواع فلنج تعبیه شده است.

همچنین در خطوط لوله کم فشار می توان از فلنج سیمی و فلنج های جوشکاری در فشارهای بالای 4 کیلوگرم استفاده کرد.

یک نقطه آب‌بندی بین دو فلنج اضافه و سپس با استفاده از پیچ و مهره، اتصال بسته می‌شود.

فلنج های فشار مختلف ضخامت های متفاوتی دارند و از پیچ و مهره های مختلفی استفاده می کنند.

پمپ‌ها و شیرها، زمانی که به خط لوله متصل می‌شوند، بخشی از این تجهیزات نیز با استفاده از فلنج‌های مربوطه به عنوان اتصال فلنج شناخته می‌شوند. این قطعات که همزمان با پیچ و مهره به هر دو صفحه بسته می‌شوند معمولاً به عنوان فلنج شناخته می‌شوند.

برای مثال:

اتصالات کانال‌های تهویه ممکن است به عنوان قطعات فلنج شناخته شوند. اما این نکته مهم است که این اتصال تنها یک بخش از تجهیزات است و سایر قطعات مانند پمپ‌ها و شیرها نیز می‌توانند به شکل فلنج به عنوان اتصال فلنج شناخته شوند.

مانند اتصال فلنج و پمپ آب، قطعات کوچکتری مانند شیرآلات و غیره را می توان “قطعات فلنج” نامید.